Wicher

Jej miłość przeszła jak wicher

Łamiąc drzewa i życie

Płomień spopielił niebo

I lasy wokół kręgu..

Oczy były ślepe

Mózg przeżarł narkotyk zagłady

Gdy pomyślała, że tak wielkie

Uczucie.. rozgrzeszy  wszystko..

Za tą myśl zapłaciła bólem

Większym od śmierci

I życiem bez życia..

A potem

Zapomniała nawet łez swoich..